ALPULLU ŞEKER
Sene 1972 veya 73.
Ergani, karpuzlu ilkokulu.
4. veya 5. sınıfta olmalıyım.
Dersimiz sosyal bilgiler.
Ödev vermiş öğretmenimiz fabrikalar konusuyla ilgili.
Her birimize bir sayfalık ödev. Konuyu okuyup, ezberleyip bir sonraki ders anlatacağız.
Bana Alpullu şeker Fabrikası düştü.
Alpullu şeker Fabrikasını sular seller gibi ezberlemişim.
Evde ablam Kitaba bakıyor, ben ezberliyorum.
Ben ezberden söylüyorum, ablam kitaptan takip ediyor.
Sonra oldu mu diyorum, oldu diyor. Aynısı mı diyorum , aynısı diyor o da.
Ne bileyim ablamın okuma yazma bilmediğini zavallı. Ben çalışayım diye bozuntuya vermemiş garibim.
Ders günü geldi. Diğer arkadaşlarım konularını anlattılar.
Sıra bende.
Kalktım tahtaya.
Oradan bakınca bütün sınıfın gözü üzerindeyken ,her şey değişiyor.
Bir de aksilik. Ben heyecanlanınca sıkışırım, tuvaletim gelir.
Tuvaletimi de tutamazsam kötü olurum.
Bu şekilde mümkün değil dersi hatırlamam.
Çalıştığım her şey uçup gitti aklımdan.
Başladım anlatmaya.
Türkiye'nin ilk şeker fabrikasıdır.
Atamızın emriyle açılmıştır.
Allı pullu rengarenk şekerler üretir.
Bayram şekerleri üretir.
Çay şekerleri üretir.
Şekerleri tatlıdır.
Çocuklar gülüyor.
Ben başka da bir şey hatırlamıyorum. Okuduğum her şey gitti aklımdan.
Öğretmenimin soldan soldan yaklaştığını hissediyorum.
-Alpullu şeker fabrikası nerdedir. diye bir soru geldi.
Biliyorum Kırklareli, Alpullu kasabası.1925 te temeli atılmış, 1926 da açılmış.
Ama tahtadayken, bunca göz seni izliyorken, çişin geliyorken, altına kaçırmamak için kıvranıyorken, ve de öğretmenin soldan soldan yaklaşıyorken elinde cetvel, ve aniden ,hazırlıksız tokat attığını da biliyorken, değil Alpullu şeker fabrikasını , adını unutursun yeminle.
Sol kulağımın üstüne yediğim tokadın uğultusu, ve acısı hala duruyor.
O da yetmezmiş gibi, parmaklarını birleştirip yediğin cetvelin acısına benzemez hiçbir acı o yaşta.
Ve apış aramdan sıcak bir ıslaklık. Ayakkabımın içine dolan çişim. Ve bana gülen arkadaşlarım...
Ne zaman şeker fabrikası dense, aklımda Allı pullu şekerler, yediğim tokat, ve parmak uçlarımdaki acıyı yaşarım.
Altıma kaçırmaktan korkarım.
Şeker tadında bir şey bırakmadın bende öğretmenim ,seninle ilgili.
Sadece ismini hatırlarım, bir de Alpullu tokadını...