ÖĞRETMENİM BU GÜN OKUL VAR?

 

Mağaracıktayım.İlk görev yerim. 

İlk günlerim.Aylardan  Aralık. Hava soğuk. Diz boyu kar.  Lojman ısınmıyor. Sobayı yakmak bir dert, ısıtmak bir dert. En iyisi yataktan çıkmamak diyorum ve çıkmıyorum..

Bir gün sabah kapı çaldı. Saate baktım daha 6 gibi. Duymazdan gelip çıkmadım yataktan. Sonra yine kapı.

Baksam mı bakmasam mı… Sarıldım yorgana, çektim kafama. Yine kapı.

Kalktım,  açtım.

-Örtmenim bu gün okul var?...

Saate baktım 6 yı biraz geçiyor. Uykuda kaldım da dersi mi kaçırdım. Çocuklar okula geldi de ben mi geciktim diye afalladım. Sonra baktım hava daha aydınlanmamış bile.

-Evet çocuğum bu gün okul var. Ama daha erken. Sen şimdi git biraz daha uyu. Sonra gelirsin.. dedim, gönderdim çocuğu..

Titreye titreye girdim tekrar yorganın altına.Tam uyuyacağım ki, yine kapı..

Biraz kızgın kalktım yine . Açtım kapıyı. Aynı  çocuk..

-Örtmenim  bu gün okul var?

-Evet oğlum okul var. Ama daha erken. Git 9 da gel dedim. Yolladım yine ..

Yine yatağa girdim,  bu sefer beklemiyorum artık.tam ısınmışken, yine kapı ..

-Eeee. Kızıcam artık ha. Bu ne ya.  Söylene söylene kapıyı açtım  ki..Aynı çocuk.. Ama bu sefer yalnız değil. Bir elinde iki yumurta, diğer elinde küçük bir kovada süt. Kızarmış  ve akmış burnu ve  dudaklarındaki muzip gülümsemeyle..

_Örtmenim bu gün okul var ? dedi.

-Var çocuğum var…

Aldım içeriye. Yaktım elektrik sobasını. Getirdiği yumurtaları haşladım. Çayı demledim. Kurdum sofrayı. Oturduk beraber yaptık kahvaltımızı.