top of page

KIRMIZILAR

 

          ne çok bebe var bu memlekette,  gözü öpülmedik...

ÇİÇEKLERİM

Her sabah yeniden açar
Benim Ayşe’m, Fatma’m
Hasan, Hüseyin çiçeklerim
Gülüşür kağıt kalem
Halay çeker 
Yazı tahtam, sıralar, duvar ,panolar
                mutluluktan ölümserim.

Gururlanırım  elbet eserlerimle
Bu yüzdendir belki de
En sulu gözlüsüyüm memleketin
Yaşlandığımsa  yalan,
Çocuklaştığımdır büyütürken çocukları
Dışarda ,sudan çıkmış balık
Sınıfta bilgesiyim asırların
cehalettir savaştığım hastalık

Dünyanın bütün çiçeklerini isteyecek kadar bencilim evet
Kendim için se eğer, namert olayım
Dikmek içindir memleket toprağına karış karış
Çiçek tarlamdır sınıfım
Tebeşir kokar parmaklarım,

üstüm, başım ,gülüşüm
Mahcup olurum  anıldığında  
kürsüde, salonda adım
Kapanırsa bir gün okul kapıları,

                  bilin ki ölmüşüm..

 ​

Ve kapattığımda gözlerimi çocuklar,
sizler kadar mutluyum.
Yarınlardan  umutluyum
İstediğim tek şey  ise…
Değil  “yirmi dokuz kere kırk yıl”
“Senede bir gün “ bile
Köle olmasın, hiç kimseye, hiç kimse…

ZAMANIDIR

gayrı değil mi ki zamanı kalkmanın

koklamanın gül kurusu

ve tutmanın elini memleketin.

bak bebeler –a-

        bebeler -b-

                bebeler - c -

bekler bizi  bebeler

                   yüzbinlerce… 

 

                                 1989

UZAK

gözyaşların içime benim çocuk

sevgiden olsun, kederden uzak

yeşil yeşil  boğ beni ,dağlara denizlere

iyiden olsun, kötüden uzak

                                                          

                                  1990

MAĞARACIK’TA *

Bu gün hava güneşli

günlerdir ilkin durdu kar

soğuk

ve göz açtırmıyor tipi

kar altındayım,sıtmadayım

                         kırılgan 

bu gün hava güneşli

günlerdir ilkin indim köye

                 aç kurtlar gibi

üçü hasta çocuklarımın

                    yatakta

ve ben hepsine hastayım

                  mağaracıkta

                                              

                                      88

(mağaracık)(Öğretmen Olarak ilk Atandığım Erzurum-Horasan Teknecik’e bağlı Köyüm )

İNAT

ve doğuyu

ve batıyı

ve kuzeyi

ve güneyi parsellediler adım adım

                bıçakları kanlı adamlar

 

                    -ve bindi atına inat-

ve doğuyu

ve batıyı

ve kuzeyi

ve güneyi çiçeklediler hep beraber

                    -her kes uykudayken-

                yürekleri ateş çocuklar,

ATEŞTEN ÇOCUKLAR

lacivert akşamlar soluduk  

daha derin uykulara varmak için

                              örtünüp,

 

kalbimiz ölü, gözlerimiz açık

                   uyanamadık ,

uyandı yerimize 

ve büyüdü ateşten çocuklar-

                   yakıcı

                         ve sevecen,

ve bizler 

sanki hiç yaşamadık.

                                                                             

                                        1992

DENGE

yazıyor gökyüzüne bebem umutlarını

noktalamış  yıldızı, virgüllemiş  Ay’ı

 

“bu ne denge kız bebe?”

 

“ünlem kurup çıkıcaaaam

çıkıp ta babam maaapustan

               kavuşsun diye anneme”

                                       1995

GÜZELLEME

yürüyüp te geliyor iki çocuk

                                  -ne güzel-

 

yürümek umutla yarınlara el ele

                              çok güzel,

                                           1995

KIZIMA

Nisan oldu Temmuzum

sen gelince ilk göz ağrım

                       

ağzı kulaklarına vardı karanfilin

            

   “1989(rezan’a)

GÜNAYDIN     

kapımı çalan her sabah sizler

unutturan bana yansızlığımı

çiçek yeter mi sizce

hani nerde öpücüğüm

 

                                        1988

SIZI

 

kaç dağ kaldı kimbilir

ayak basmadık, söz edilmedik

ve kaç çeşme aktı da, suyun içmedik

 

gönül sızım der ki bana

daha çok bebe var bu memlekette

              gözü öpülmedik

                                                             

                             1999

BOYACI ÇOCUK

taşıyıp o çocuk yüreğini

yaşamak için yeni baştan

güzel çocukların olacak senin

 

               salla fırçanı sen

                                                                                                            

                                                      1976

ŞAHİN YÜREK

çakmak çakmak gözleri

şahin bakar  yüreği

 

“bu yolları ben gülüm

daha ben doğmadan belledim

ve pirimin yağız atını ben

çoktan bağladım dalına incirin

seni ben adam ederim”

                dedi bebek

elim

      kolum

             gözüm

yüreğim utandı  dostlar

güneş battı ulu orta

     ben böyle bebe görmedim,                                                     

 

                                            1995

DEĞİŞ TOKUŞ

 

beyaz  mendilli  Filistinli beyaz çocuk

asırlardır mendilindeki taşı

 yine ve yeniden atar İsrailli askere

  ve israil' li asker  se

                       verir  kurşunu

taş -kurşun

              kurşun-taş

                      -değiş- tokuş-

                                                      2003

MAHCUBİYET

küstü bana karasaban

lastik çarık

                koca öküz

çalılıklarda yusufçuk

                ve orak

                        ve bağ ökçesi

 

ağlıyor mezarda dedem

                       -bebem gülüyor-           

                                                 

                                                1979

KIRMIZI

pazar yerinde;

tezgahtaki son yumurtayı satmaya çalışan,

bağırmaktan yorulmuş küçük oğlan çocuğu,

bir yandan sokağa yayılan ciğer kebabının kokusunu solumaya çalışırken;

bir yandan da;

gözleriyle yeme uğraşısı içerisindeydi,

 

pazar yerinde ;

uç(a)masın diye elindeki kırmızı balonun ipini bir  bileğine bağlamış,

diğer eliyle ,

annesinin elindeki filenin kıyısına tutunmakla meşgul küçük kız çocuğu,

kırmızı balondan sonra ,

kırmızı yumurtaya da sahip olabilme hesapları içerisindeydi,

 

tezgahta kalan son kırmızı yumurtayla ,

yine pazar yerinde arta kalan kırmızı balon bir an göz göze gelirlerken,

birbirlerini ne kadar da iste(me)diklerini haykır(ma)dılar.

sonra;

kırmızılar bir araya gel(me)diler,

ve pazar yeri

kıpkırmızı bir kırmızıya boyan(ma)dı

            pazar yeri gül(m)üyordu,

                                    kırmızılar da…                                           

 

                                                         1976

UÇAKLAR

  

                    “Uçak! Babama selam söyle”(1)

 

ben çocukken

en çok trenleri severdim

sonra bir zaman da

gökyüzünde uçakları

                       

ve en çok pilot olmak isterdim

gökyüzünde  uçakların

 

“uçak! Çocukluğuma selam söyle”

“uçak! Çocukluğuma selam söyle”

                                                       

     (1) İclal AYDIN

BÜYÜMEK

çocuk iki yaşında

 ablası kocaman

              

çocuk  kalkıyor-yatıyor

                 yatıyor-  kalkıyor

abla hep kocaman

yetişemiyor

çocuk kızıyor...

                                      ( Ozan’a)1992

ÇOCUKLARA ŞEKER

 

Gelin çocuklar gelin

Şekerlerim var size

A diyene bir şeker

B diyene iki ...

Z derseniz  kaç eder

Siz bildikçe çok şeker...

 

                                          2006

GÜLÜMSÜYORDU

Salonda sıraya dizilmiştik.

Derken “sarı zeybek “göründü

Tam karşımda duruyordu

Gözlerimi açamadım.

Açsam , şimşekler çakıyordu

Bir an kalbim durdu sandım.

Çocuklar " hitabe" yi  okuyordu.

Döndüm  baktım,

Atatürk gülümsüyordu.

 

                           24 kasım 2006

EN GÜZELİ

 

En güzel ben uyanırım sabahları

En güzel ben giyinir     

Ben koşarım servise

Herkeslerden önce

 

Okulun kapısından en güzel ben dalarım içeri

Dudağımda gülücük

Sırtımda yamulmuş çantamla

En güzel ben geçerim sıraya

Ben otururum en güzel yerine sınıfın

 

En güzel ben dinlerim öğretmenimi

Benim en güzel okuyan –yazan

Öyküleri şiirleri

Ve en güzel köşesine asılır sınıfın

Resimlerim- çizdiklerim

 

En güzel Afferini  ben alırım

her zaman öğretmenimden

Ben kaldırırım herkeslerden önce parmağımı

“öğretmenim – öğretmenim “diyerekten

                                                

Ben çözerim en zor problemleri

tahtaya çıkarak en önde

en güzel benim sesim yankılanır

koridorunda okulun

Çaldığında ders zili

 ​

Ve en güzel ben bakarım gözlerine

bilir misiniz ?

Bana en güzel bakan her sabah

         Gözlerine öğretmenimin.

                                                                                                                                                                                                                            17.09.2018

ORMANSIZ VATAN OLMAZ

(1981 Liselerarası şiir yarışması 1.liği)

 

Düşünülür mü hiç, ormansız bir vatan

Hem savaşta hem barışta, güvencendir o, inan

Koruyalım biz onu, yaşatalım ormanı

“Ormansız vatan olmaz “demezmiydi ki Atam

 

Dik fidanı büyüsün ,sana meyveler versin

Yeşillensin bütün yurt, hoş kokular essin

Emanet edilen Yurt, orman ile şenlensin

“ Ormansız Vatan olmaz” demezmiydi ki, Atam

 

Kesme ey köylü amca, baltanla yaş ağacı

Hep kendini düşünme ,geleceklere acı

Bilmelisin ormanlar , değerlerin baş tacı

“ Ormansız Vatan olmaz” demezmiydi ki Atam

 

Yazısız bir kitap ,nasıl anlamsız ise

Güneşsiz bir Dünya, nasıl karanlık ise

Yeşili olmayan, vatanı sevmez kimse

“Ormansız Vatan olmaz “ demezmiydi ki Atam

                                                     

           (Liselerarası orman haftası şiir yarışma birinciliği  -1981)

bottom of page