top of page

KIRMIZILAR

 

         çok bebe var bu memlekette, daha gözü öpülmedik...

ÇİÇEKLERİM

Her sabah yeniden açar
Benim Ayşe’m, Fatma’m
Hasan, Hüseyin çiçeklerim
Gülüşür kağıt kalem
Halay çeker 
Yazı tahtam, sıralar, duvar ,panolar
                mutluluktan ölümserim.

Gururlanırım  elbet eserlerimle
Bu yüzdendir belki de
En sulu gözlüsüyüm memleketin
Yaşlandığımsa  yalan,
Çocuklaştığımdır büyütürken çocukları
Dışarda ,sudan çıkmış balık
Sınıfta bilgesiyim asırların
cehalettir savaştığım hastalık

Dünyanın bütün çiçeklerini isteyecek kadar bencilim evet
Kendim için se eğer, namert olayım
Dikmek içindir memleket toprağına karış karış
Çiçek tarlamdır sınıfım
Tebeşir kokar parmaklarım,

                üstüm, başım ,gülüşüm
Mahcup olurum  anıldığında  
                     kürsüde, salonda adım
Kapanırsa bir gün okul kapıları,

                            bilin ki ölmüşüm..

 ​

Ve kapattığımda gözlerimi çocuklar,
                       sizler kadar mutluyum.
                       Yarınlardan  umutluyum
İstediğim tek şey  ise…
Değil  “yirmi dokuz kere kırk yıl”
“Senede bir gün “ bile
  Köle olmasın , hiç kimseye , hiç  kimse…

ZAMANIDIR

gayrı değil mi ki zamanı kalkmanın

koklamanın gül kurusu

ve tutmanın elini memleketin.

bak bebeler –a-

        bebeler -b-

                bebeler - c -

bekler bizi  bebeler

                   yüzbinlerce… 

 

                                 1989

UZAK

gözyaşların içime benim çocuk

sevgiden olsun

                   kederden uzak

yeşil yeşil  boğ beni

                dağlara denizlere

iyiden olsun

                   kötüden uzak

                                                          

                                  1990

MAĞARACIK’TA *

Bu gün   hava güneşli

              günlerdir ilkin  durdu  kar

soğuk

 ve göz açtırmıyor tipi

kar altındayım , sıtmadayım

                              kırılgan 

bu gün   hava güneşli

günlerdir  ilkin  indim köye

                        aç kurtlar gibi

üçü hasta çocuklarımın

                        yatakta

ve ben hepsine hastayım

                       mağaracıkta

                                              

                                      88

(mağaracık)(Öğretmen Olarak ilk Atandığım Erzurum-Horasan Teknecik’e bağlı Köyüm )

İNAT

ve doğuyu

ve batıyı

ve kuzeyi

ve güneyi parsellediler adım adım

                bıçakları kanlı adamlar

 

                    -ve bindi atına inat-

ve doğuyu

ve batıyı

ve kuzeyi

ve güneyi çiçeklediler hep beraber

                    -her kes uykudayken-

                yürekleri ateş çocuklar,

ATEŞTEN ÇOCUKLAR

lacivert akşamlar soluduk  

         daha derin uykulara varmak için

                                    örtünüp,

 

kalbimiz ölü, gözlerimiz açık

                      uyanamadık ,

uyandı yerimize 

ve büyüdü  ateşten çocuklar-

                   yakıcı

                         ve sevecen,

ve bizler 

sanki hiç yaşamadık.

                                                                             

                                        1992

DENGE

yazıyor gökyüzüne bebem

                             umutlarını

noktalamış  yıldızı

                      virgüllemiş  Ay’ı

 

“bu ne denge kız bebe?”

 

“ünlem kurup çıkıcaaaam

çıkıp ta babam maaapustan

               kavuşsun diye anneme”

                                       1995

GÜZELLEME

yürüyüp te geliyor

                     iki adım

                             iki çocuk

                                  -ne güzel-

 

yürümek umutla yarınlara

                       el ele

                              çok güzel,

                                           1995

KIZIMA

bahar  oldu Temmuzum

           sen gelince ilk göz ağrım

                       

ağzı kulaklarına vardı  karanfilin

            

   “1989(rezan’a)

GÜNAYDIN     

kapımı çalan her sabah sizler

unutturan bana yansızlığımı

çiçek yeter mi sizce

                hani nerde öpücüğüm

 

                                        1988

SIZI

 

kaç dağ kaldı söz edilmedik

                  ayak basmadık

ve kaç çeşme

                suyun içilmedik

 

gönül sızım der ki bana

çok bebe var bu memlekette

             daha gözü öpülmedik

                                                             

                             1999

BOYACI ÇOCUK

taşıyıp o çocuk yüreğini

     yaşamak için yeni baştan

         güzel çocukların olacak senin

 

                  salla fırçanı sen

                                                                                                            

                                                      1976

ŞAHİN YÜREK

çakmak çakmaktı gözleri

şahin olup akardı  yüreği

 

“bu yolları ben gülüm

daha ben doğmadan belledim

ve pirimin yağız atını ben çoktan

            bağladım dalına  incirin

seni ben adam ederim”

                dedi bebek

elim

      kolum

             gözüm

yüreğim utandı  dostlar

güneş battı ulu orta

     ben böyle bebe görmedim,                                                     

 

                                            1995

DEĞİŞ TOKUŞ

 

beyaz  mendilli  Filistinli beyaz çocuk

asırlardır mendilindeki taşı

 yine ve yeniden atar İsrailli askere

  ve israil' li asker  se

                       verir  kurşunu

taş -kurşun

              kurşun-taş

                      -değiş- tokuş-

                                                      2003

MAHCUBİYET

küstü bana karasaban

lastik çarık

                koca öküz

çalılıklarda yusufçuk

                ve orak

                        ve bağ ökçesi

 

ve ağlıyor mezarda dedem

                       -bebem gülüyor-           

                                                 

                                                1979

KIRMIZI

pazar yerinde;

tezgahtaki son yumurtayı satmaya çalışan, bağırmaktan yorulmuş küçük oğlan çocuğu, bir yandan sokağa yayılan ciğer kebabının kokusunu solumaya çalışırken; bir yandan da; gözleriyle yeme uğraşısı içerisindeydi,

 

pazar yerinde ;

uç(a)masın diye elindeki kırmızı balonun ipini bir  bileğine bağlamış, diğer eliyle  annesinin elindeki filenin kıyısına  tutunmakla  meşgul küçük kız çocuğu, kırmızı balondan sonra  kırmızı  yumurtaya da sahip olabilme hesapları içerisindeydi,

 

tezgahta  kalan son kırmızı yumurtayla , yine pazar yerinde arta kalan kırmızı balon bir an göz göze gelirlerken, birbirlerini ne kadar da iste(me)diklerini  haykır(ma)dılar.

sonra;

kırmızılar  bir araya gel(me)diler,

ve pazar yeri

kıpkırmızı bir kırmızıya boyan(ma)dı

            pazar yeri gül(m)üyordu,

                                    kırmızılar da…                                           

 

                                                         1976

UÇAKLAR

  

                    “Uçak! Babama selam söyle”(1)

 

ben çocukken

en çok trenleri severdim

bir de bir zaman gökyüzünde yüzen uçakları

                           ve  çizdikleri yolları

 

ve en çok pilotlarına kızardım

gökyüzünde yüzen uçakların

o yolları neden bizim köye yapmazlar diye

 

“uçak! Çocukluğuma selam söyle”

“uçak! Çocukluğuma selam söyle”

                                                       

     (1) İclal AYDIN

BÜYÜMEK

çocuk iki yaşında

 ablası kocaman

               dört yaşında

 

çocuk  kalkıyor-yatıyor

                 yatıyor-  kalkıyor

abla hep kocaman

                yetişemiyor

çocuk kızıyor...

                                      ( Ozan’a)1992

ÇOCUKLARA ŞEKER

 

Gelin çocuklar gelin

Şekerlerim var size

A diyene bir şeker

B diyene iki ...

Z derseniz  kaç eder

Siz bildikçe çok şeker...

 

                                          2006

GÜLÜMSÜYORDU

Salonda sıraya dizilmiştik.

Derken “sarı zeybek “salona girdi

Tam karşımda duruyordu

Gözlerimi açamadım.

Açsam , sanki şimşekler çakıyordu

Bir an kalbim durdu sandım.

Çocuklar " hitabe" yi  okuyordu.

Döndüm  baktım,

Atatürk gülümsüyordu.

 

                           24 kasım 2006

EN GÜZELİ

 

En güzel ben uyanırım sabahları

En güzel ben giyinir     

Ben koşarım servise

             Herkeslerden önce

 

Okulun kapısından en güzel ben dalarım içeri

          Dudağımda gülücük

              Sırtımda yamulmuş çantamla

En güzel ben geçerim sıraya

Ben otururum en güzel yerine sınıfın

 

En güzel ben dinlerim öğretmenimi

                       Bi güzel

Benim en güzel okuyan –yazan

                   Öyküleri şiirleri

Ve en güzel köşesine asılır  sınıfın

              Resimlerim- çizdiklerim

 

En güzel Afferini  ben alırım

her zaman öğretmenimden

Ben kaldırırım herkeslerden önce parmağımı

               “öğretmenim – öğretmenim “

                                                

Ben çözerim en zor problemleri

tahtaya çıkarak

en güzel benim sesim yankılanır

koridorunda okulun

                         Çaldığında ders zili

 ​

Ve en güzel ben bakarım

              bilir misiniz ?

Bana en güzel bakan her sabah

            Gözlerine öğretmenimin.

                                                                                                                                                                                                                            17.09.2018

ORMANSIZ VATAN OLMAZ

(1981 Liselerarası şiir yarışması 1.liği)

 

Düşünülür mü hiç, ormansız bir vatan

Hem savaşta hem barışta, güvencendir o, inan

Koruyalım biz onu, yaşatalım ormanı

“Ormansız vatan olmaz “demezmiydi ki Atam

 

Dik fidanı büyüsün ,sana meyveler versin

Yeşillensin bütün yurt, hoş kokular essin

Emanet edilen Yurt, orman ile şenlensin

“ Ormansız Vatan olmaz” demezmiydi ki, Atam

 

Kesme ey köylü amca, baltanla yaş ağacı

Hep kendini düşünme ,geleceklere acı

Bilmelisin ormanlar , değerlerin baş tacı

“ Ormansız Vatan olmaz” demezmiydi ki Atam

 

Yazısız bir kitap ,nasıl anlamsız ise

Güneşsiz bir Dünya, nasıl karanlık ise

Yeşili olmayan, vatanı sevmez kimse

“Ormansız Vatan olmaz “ demezmiydi ki Atam

                                                     

           (Liselerarası orman haftası şiir yarışma birinciliği  -1981)

bottom of page