BENİM BİR İSMİM VAR...
Son yıllarda, çevremdeki çocuklara seslenirken tepki vermediklerini şaşkınlıkla görüyor, anlam vermeye çalışıyordum.
Gerek yeni atandığım okuldaki, ve sınıftaki çocuklarım, gerekse emekli olduktan sonra, çalışmaya başladığım özel okuldaki çocuklar olsun, isimlerine tepki vermediklerine şahit oluyordum.
Şimdiki sınıfımda da aynı durumla karşılaşmam, beni yoruyor ve gerçekten ciddi bir şekilde rahatsız etmeye başlamıştı.
Meslektaşlarımla sohbetlerde aynı şikâyeti onlardan da duymaktaydım...
Geçen hafta bunu yine ciddi ciddi düşünürken, bir karar aldım.
Velilerimin samimiyetine ve hoşgörülerine sığınarak, evde çocuklarına nasıl hitap ettiklerini, hangi sıfatları kullandıklarını yazmalarını rica ettim.
Sağ olsunlar beni kırmayıp teker teker yazdılar...
Kendi çocuklarına ,kendilerinin verdikleri ismi çok nadir kullandıklarını hayretle okudum.
Bazılarını sizinle paylaşmak isterim. Ve tahmin ediyorum ki, şu anda bu yazıyı okuyan çoğunuz bu hitapları kullanıyorsunuzdur...
-Annesinin fındığı...
-Fıstığım
-sürprizim.
-babacığım.
-canım.
-tatlım...
-annem..
-bitanem...
-kuzum..
-yavrucuğum...
-canım cicim...
-aşkım..
-paşam...
-çiçeğim...
-küçük aşkım...
-prensesim...
-koçum..
-vb...vb..vb...
Hemen küçük bir veli toplantısı rica ettim. Yine sağ olsunlar velilerimin büyük bir kısmı toplantıya geldiler.
Sevgili anne, babalar. dedim.
Dışardaki dünya çok farklı. Dışarda çocuklarımıza bu sıfatlarla hitap edilemeyeceğine göre, biz öğretmenler de çocuklarınıza bu sıfatlarla hitap edemeyeceğimize göre, lütfen, büyük bir gururla çocuklarınıza verdiğiniz isimleriyle hitap ediniz. dedim.
Zaten çocuklarımıza gelenek göreneklerimizi, değerlerimizi öğretemiyoruz
Zaten çocuklarımızı milli ve manevi duygularla büyütemiyoruz..
Zaten çocuklarımıza ,büyüklere saygıyı, küçüklere sevgiyi öğretemiyoruz....
Zaten ahlaklı ,kişilikli, birey olmasına değil de, akademik başarısına yoğunlaşmaktayız....
Bari isimleriyle hitap edelim...
Velilerimle sözbirliği yaptık. Artık evde ,kendi aralarında ,ne olursa olsun isimleriyle hitap edilecekti.
Sonucu sabırsızlıkla bekledim. Yaklaşık iki hafta sonra, isimleriyle çağırdığım çocuklarım tepki vermeye başladılar.
Çocuklar isimlerini hatırlamışlardı artık. Geçek isimlerini biliyorlardı .
Lütfen çocuklarımızla birer yetişkinlermiş gibi konuşalım, ve isimleriyle hitap edelim.